Passeerd met een grote vertraging Hellblade: Senua’s Offer (2017). Ik zal je precies vertellen wat ze me aangenaam verraste (vooral in 2023, wanneer AAA -ontwikkelaars alleen dromen hoe ze je naar je vele uren van schokken in de open wereld kunnen slepen, en niet over hoe je een interessant spel kunt maken).
(*Voor degenen die al die jaren in een tank zitten, is Hellblade een gangspel van een korte duur waarin je speelt voor een gekke heidense krijger die door alle fantastische freaks naar de godin van de hel gaat om terug te keren naar het leven van een overleden geliefde. Je zult gevechten doen op zwaarden en puzzels).
1. Geluid, Gericht op het overbrengen van de chisa van de hoofdpersoon – dit is het belangrijkste kenmerk van het project, dat al door iedereen wordt beschreven, zo kort: de gemene stemmen in het hoofd van Senua zullen volumetrische effecten zeer overtuigend, echt verward tijdens het spel, en ook dwingen om te twijfelen aan hun gezond verstand (0_o)
2. Van de eerste frames verslaafd Het beeld van het hoofdpersonage. De auteurs besloten het eerlijk te maken, zonder “Bright Chips” zoals in Joe-Jjo of in de Spelen van Kojima, dus het personage wordt waargenomen door een echt levende persoon. Senua ziet er niet uit als een model, het is geen klootzak, niet dun, niet slecht, niet dom. Ze trilt niet 24/7, probeert je aandacht te houden, tegelijkertijd rolt ze niet in kartonnen pathos, zoals Emily van Dishonored 2, die spreekt met citaten van de wolf en alleen met somberheid mokken.
Senua is gewoon een aangename, begrijpelijke en Bruce Pokies Casino bonus code levende persoon die zich inleven, hoewel haar opmerkingen zijn ontworpen in de geest van een episch, mythisch verhaal. Omdat ze een levend persoon betreedt, is ze bang, schudt van pijn, huilt, en pas daarna staat ze met moeilijkheid op en gaat ze weer slepen. Rechte ogen verheugt zich!
3. In veel opzichten helpt de indruk van het personage te maken Katsen, die interessante details hebben vanwege het feit dat de heldin van problemen met het hoofd. Wanneer ze praat met hallucinaties, kijkt de speler niet van achteren, maar vanuit het gezicht van hallucinaties, dat wil zeggen, recht in de ogen van Senua, vol verdriet en horror. Ik wil meteen chique gezichtsanimaties opmerken, alles ziet er heel levendig uit en dringt.
4. Er is geen hellblade Geen interface. Je kunt natuurlijk de besturing en al het andere zien in het pauze -menu, maar er wordt niets weergegeven tijdens het spel, niet becommentarieerd, de ontwikkelaars vertellen de knoppen nooit en geven over het algemeen geen training. Verrassend genoeg veroorzaakt dit geen problemen. Een deel van de beschreven functies, bovendien, nemen het op tegen de stemmen in het hoofd van Senua: bijvoorbeeld, in de strijd vertellen ze hen hoe ze moeten winnen, waarschuwen voor aanvallen vanaf de achterkant en zelfs enkele gameplay -functies onthullen (en daar trouwens, wanneer je de slagen mist, zijn ze belachelijk met elkaar te praten met zinnen in de geest van “Ze zullen sterven …”, “Ze zullen sterven …”, “Ze zullen sterven …”, “Ze zullen sterven …”, “Ze zijn sterker dan ze zijn …”, “!”,” Ze kan niet verslaan … “,” Ren weg, ren hier weg!”).
Eenvoud verwijst niet alleen naar de mechanica van het spel, maar ook naar het verhaal, naar de omgeving. De plot is met eenvoudige middelen voorzien, de niveaus zijn lineair en (meestal) intuïtief begrijpelijk.
5. Zeer goed einde. Onlangs heb ik verschillende indie-games gepasseerd die moeilijke problemen beïnvloeden, met zeer grote klachten over bedachtzaamheid, maar de ontwikkelaars hebben ze gewoon niet aan het einde van het spel geëxporteerd, waaruit, in plaats van het gewaagde punt, een gemiddelde scheet was in een plas die niet voldoet aan de langdrijvende speler. In hellblade hopen stress en emotioneel ongemak zich ook lang op, waardoor de goksnelheid van alle hogere, en uiteindelijk, ondanks zelfs de dynamiek, al je werken loont en catharsis (ik heb in elk geval 100 100!)). Blijkbaar had de game een goede scenarioschrijver: hij ontwikkelde alle twijgen, tegen het einde alle gevlochten staarten, en zelfs de organische tank die voor het vervolg is achtergelaten. Ah ja teef zoon!
Dit item is beter om niet te lezen als je de game nog niet hebt gespeeld. De indruk zal niet veel bederven, maar toch:
Aan het begin van Hellblade maken ze duidelijk dat als je hier te vaak sterft, er een spel zal zijn en je helemaal opnieuw moet beginnen. Daarom, vanwege de nieuwe tegenstanders die je nerveus bent, ben je bang voor een onbekende, ontmoet je bazen met nieuwe Muvas, zoals in het algemeen, als de inwoners van Mars, niet begrijpen wat je kunt verwachten.
Ja, pas na de passage kwam ik erachter dat dit allemaal aansprakelijkheid is! Je zult tenminste honderd keer sterven, maar het spel zal niet eindigen. Dat wil zeggen, je bent gedwongen om nerveus te worden en netjes te zijn, zoals in een gehoornde, maar tegelijkertijd zal niemand een hoofd in shit nemen. Maar je weet er niets van;)
Over het algemeen adviseer ik iedereen het spel, vooral omdat het tweede deel binnenkort uitkomt.
Als je meer van telegrammen houdt, kun je je abonneren op mijn kanaal. Ik zal daar ook de artikelen meenemen.